สรุปและอภิปรายผลการดำเนินการ

สรุปและอภิปรายผลการดำเนินการ

                เพคตินที่สกัดจากใบยางพารามีปริมาณ 2.445 กรัม คิดเป็น 4.075 ± 0.37% ซึ่งมีปริมาณ    เพคตินที่น้อยกว่าฝรั่ง 15.55-19.44% (องอาจ, 2533) และเปลือกส้ม 18.48% (ชวณิฏฐ์ และคณะ, 2548) ส่วนเพคตินที่สกัดจากผักกาดขาวมีปริมาณเพคติน 3.46 ± 0.002% (กนกพร และเจนจิรา, 2552) ซึ่งมีปริมาณน้อยกว่าเพคตินที่สกัดจากใบยางพารา เมื่อนำไปเปรียบเทียบคุณสมบัติทางเคมีกับเพคตินทางการค้าและเปรียบเทียบกับเพคตินจากส้มเกรด 150 พบว่า ปริมาณเถ้า ซึ่งเป็นปริมาณที่สารอนินทรีย์เหลืออยู่สูงกว่าเกณฑ์มาตรฐาน โดยปริมาณเถ้าของเพคตินที่สกัดจากใบยางพาราเท่ากับ 98.151±0.01%ซึ่งเพคตินมาตรฐานได้กำหนดค่ามาตรฐานไว้ที่ 2.0% และ Industrial grade pectin มีปริมาณเถ้า  3.59%  ซึ่งไม่ได้ตามมาตรฐานตามที่ JECFA กำหนดทั้งนี้เนื่องจากปริมาณเถ้าแสดงถึงสารประกอบอนินทรีย์ที่เหลืออยู่  (inorganic  residue) หลังจากที่เผาให้สารประกอบอินทรีย์  (organic matter) สลายไปหมดแล้ว (ลักษณา และนิธิยา,2533) ใบยางพารามีแมกนีเซียม (Mg) มีหน้าที่สำคัญในกระบวนการนำก๊าชคาร์บอนไดออกไซด์ (CO₂) มาใช้และเป็นส่วนประกอบของคลอโรฟิลล์ สำหรับการสังเคราะห์ด้วยแสงมีผลต่อการเจริญเติบโตและการเพิ่มผลผลิตของยางพาราและทำหน้าที่เคลื่อนย้ายธาตุอาหารในใบยางนอกจากนี้ยังมีแคลเซียม (Ca) ซึ่งเป็นส่วนประกอบของผนังเซลล์ที่มีบทบาทต่อการแบ่งเซลล์ช่วยให้ผนังเซลล์แข็งแรง (http://www.siamsouth.com) 

                ปริมาณกรดกาแลคทูโรนิกเป็นค่าแสดงความบริสุทธิ์ของเพคติน ซึ่งปริมาณกรดกาแลคทูโรนิกของเพคตินที่สกัดจากใบยางพารามีค่าเท่ากับ 43.824±10.05%  ซึ่งต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน โดย JECFA ได้กำหนดค่าเพคตินมาตรฐาน ซึ่งค่าเพคตินมาตรฐานต้องมากกว่า 65% และ Industrial grade pectin มีปริมาณกรดกาแลคทูโรนิก 69.89% ส่วนเพคตินจากส้มเกรด 150 มีปริมาณกรดกาแลคทูโรนิก 68.03±8.50% ทั้งนี้เนื่องมาจากเพคตินที่สกัดจากใบยางพารามีหมู่คาร์บอกซิลในโมเลกุลของกรดกาแลคทูโรนิกที่บางส่วนถูกเอสเทอร์ริไฟด์ด้วยหมู่เมทธิลได้เป็นเมทธอกซิลเอสเทอร์ (นิธิยา,2545) น้อยกว่าค่าเพคตินมาตรฐาน และ Industrial grade pectin รวมทั้งน้อยกว่าเพคตินจากส้มเกรด 150 ด้วย

                ปริมาณน้ำหนักสมมูลของเพคตินที่สกัดจากใบยางพารามีค่าเท่ากับ 268.817±15.73 ซึ่งมีค่าต่ำกว่าปริมาณเพคตินจากส้มเกรด 150 โดยเพคตินจากส้มเกรด 150 มีปริมาณน้ำหนักสมมูล เท่ากับ 847.91±11.11ทั้งนี้เนื่องมาจากใบยางพารามีหมู่เมทธอกซิลน้อย ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับเพคตินจากส้มเกรด 150 พบว่ามีปริมาณน้ำหนักสมมูลสูง เนื่องจากมีหมู่เมทธอกซิลมากกว่าหมู่คาร์บอกซิล

                ปริมาณเมทธอกซิลของเพคตินเป็นค่าแสดงถึงระดับเอสเทอร์ในเพคติน โดยเพคตินที่สกัดจากส้มเกรด 150 มีปริมาณเมทธอกซิล 8.92±0.02% ส่วน JECFA ได้กำหนดค่าเพคตินมาตรฐานซึ่งต้องมากกว่า 2.5% สำหรับเพคตินที่สกัดจากใบยางพารามีปริมาณเมทธอกซิล เท่ากับ 3.627±1.31% ซึ่งมีค่าน้อยกว่าตามเกณฑ์มาตรฐานข้างต้นทั้งนี้เนื่องจากเพคตินจากใบยางพารา มีระดับเอสเทอร์น้อยกว่า50% (นิธิยา, 2545)

                ปริมาณ degree of esterification (%DE) ซึ่งเป็นตัวกำหนดประเภทของเพคติน จากการวิเคราะห์พบว่ามีปริมาณ degree of esterification เท่ากับ 94.12±1.37%  จึงเรียกเพคตินประเภทนี้ว่า “โปรโตเพคติน (protopectin)” โดยโปรโตเพคตินเป็นสารตั้งต้นของเพคติน มีปริมาณ degree of esterification มากกว่าหรือเท่ากับ 90%  (Julio and Andrew, 2007)  ซึ่งสามารถนำไปเปลี่ยนเป็นกรดเพคตินิกได้โดยการไปทำปฏิกิริยากับกรดจึงจะสามารถละลายน้ำได้เนื่องจากไฮโดรเจนจากกรดจะเข้าไปแทนที่แคลเซียมหรือแมกนีเซียมทำให้เกิดเป็นกรดเพคตินิกที่สามารถละลายน้ำได้หรือใช้เอนไซม์ทำให้กลายเป็นกรดเพคตินิก เมื่อกรดเพคตินิกมีค่าเมทธอกซิลสูง (High Methoxyl Pectin; HMP) สามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการเติมอาหารจำพวกแยม เยลลี่ ผลไม้กวน เนื่องจากมีความคงตัว ความหนืดสูง และ เมื่อกรดเพคตินิกมีค่าเมทธอกซิลต่ำ(High Methoxyl Pectin; HMP) สามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการใส่อาหารเพื่อให้อาหารมีลักษณะเนื้อผิวที่ดีขึ้น ใช้เติมลงในโยเกิร์ต นมรสช็อคโกแลต (องอาจ, 2553) และเมื่อทำให้เพคตินที่สกัดจากใบยางพาราที่เป็นโปรโตเพคตินเป็นกรดเพคตินิกแล้ว สามารถที่จะนำไปใช้ในอุตสาหกรรมได้

                

ข้อมูลทางเศรษฐกิจ

                ในทางอุตสาหกรรมเมื่อนำใบยางพาราไปสกัดเป็นเพคติน ในครั้งแรกจะมีต้นทุนสูง (51,000 บาท/กิโลกรัม) เนื่องจากจะต้องใช้ปริมาณแอลกอฮอล์เป็นจำนวนมาก แต่เมื่อทำหลายๆครั้งสามารถนำแอลกอฮอล์ไปกลั่นธรรมดาเพื่อนำไปใช้ทำเพคตินในครั้งต่อๆไป จึงสามารถลดต้นทุนในการผลิตได้ประมาณ 1 ใน 6 จึงเหลือต้นทุนแค่เพียง 8,500 บาท เมื่อเปรียบเทียบกับเพคตินนำเข้าที่มีราคาสูงโดยราคาเพคตินที่ขายทางการค้าขึ้นกับแหล่งวัตถุดิบที่ผลิตและเกรดของเพคติน ได้แก่ ระดับ lab & pharmaceutical grade ราคาตั้งแต่ 6,650 8,840 9,600 และ 10,161บาท/กิโลกรัม (ข้อมูลบริษัท Flukaประเทศเยอรมัน)แต่อย่างไรก็ตามต้นทุนการผลิตเพคตินที่สกัดจากใบยางพารามีมูลค่าสูง จึงควรที่จะนำวัสดุที่เหลือใช้จากธรรมชาติ เช่น เปลือกผลไม้เหลือทิ้งมาทำการสกัดเพคตินแทน เพราะในเปลือกผลไม้จะมีเพคตินสูงกว่าใบของผลไม้ อีกทั้งยังช่วยลดต้นทุนในการผลิตอีกด้วย

ตารางแสดงการเปรียบเทียบการเปรียบเทียบราคาเพคตินตามท้องตลาดและราคาเพคตินที่นำเข้าจากต่างประเทศ

รายการ	เพคตินที่สกัดจากใบยางพารา	เพคตินที่นำเข้าจากต่างประเทศ
ค่าแรงตัดใบยางพารา	2,000 บาท	-
ค่าสารเคมี	45,000 บาท	-
ค่าขนส่ง	1,500 บาท	-
ค่าไฟฟ้า	2,500 บาท	-
ราคา/กิโลกรัม	51,000 บาท นำแอลกอฮอล์ไปกลั่น 8,500 บาท	10,161 บาท